Σας κοινοποιούμε επιστολή του Προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου με την οποία ζητά την αποκατάσταση της ψευδούς είδησης με διαστρέβλωση δήλωσής του για τον κατώτερο μισθό.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αθήνα, 23-9-2014

ΠΡΟΣ
Την Δ/νση του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1
Αθήνα

Αγαπητοί κύριοι,
Πριν και κατά τη διάρκεια του τηλεοπτικού δελτίου σας της 8ης μ.μ. διαπράξατε ένα μεγάλο ατόπημα (ο πλέον ήπιος χαρακτηρισμός) εις βάρος μου και εν τέλει εις βάρος των συνδικάτων, των μελών τους και των μισθωτών γενικότερα.
Συγκεκριμένα, στο «τρέιλερ» προαναγγελίας των ειδήσεων αναγγέλλατε: «Βόμβα στους μισθούς, ο κατώτατος μισθός να διαμορφώνεται ελεύθερα μεταξύ εργαζόμενου εργοδότη προτείνει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ενώ κατά την εκφώνηση των ειδήσεων το ρεπορτάζ – σπηκάζ του «πρώτου θέματός» σας ουδόλως αντιστοιχιζόταν με τους βαρύγδουπους τίτλους.

Αυτό βεβαίως γιατί η δήλωσή μου την οποία ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ ο σταθμός σας είχε (και σε βίντεο και απομαγνητοφωνημένη) ήταν ακριβώς σε αντίθετη κατεύθυνση δηλαδή και ο κατώτερος μισθός να επανέλθει – για λόγους πολιτικούς – με νόμο και ν’αποκατασταθεί το θεσμικό πλαίσιο των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Παρά το ότι εγκαίρως στελέχη του Γραφείου Τύπου και εν συνεχεία ο ίδιος ο Γραμματέας Τύπου της ΓΣΕΕ επικοινώνησαν και σας ενημέρωσαν για το «λάθος» σας, εσείς επιμείνατε λέγοντάς «περιμένετε να δείτε το ρεπορτάζ….αυτή είναι επιλογή του καναλιού»!!

Αν πράγματι οφείλεται σε λάθος σας παρακαλώ στο σημερινό δελτίο σας να διορθώσετε παρουσιάζοντας το αληθές περιεχόμενο της δήλωσής μου.

Αναμένοντας να διαπιστώσω αν είναι αφελής η απαίτησή μου για αποκατάσταση θα μπορέσω τελικά να συνάγω ασφαλές συμπέρασμα αν επρόκειτο περί λάθους (έστω και με δυσμενείς εις βάρος μου επιπτώσεις) ή συνειδητή επιλογή με πολλαπλούς στόχους….

Συνημμένα: Απομαγνητοφωνημένα πρακτικά Δήλωσης Προέδρου

Με εκτίμηση,
Γιάννης Παναγόπουλος
Πρόεδρος ΓΣΕΕ

Απομαγνητοφωνημένα πρακτικά Δήλωσης Προέδρου

Γ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Και εγώ να σας ευχαριστήσω κ. Υπουργέ για την πρόσκληση και να πω στους εκπρόσωπους των Μέσων ότι η ΓΣΕΕ και το Ινστιτούτο Εργασίας είχε εμπλακεί σε προγενέστερο χρόνο και στα ζητήματα του σχεδιασμού της νέας προγραμματικής πρότασης της ελληνικής πλευράς, στους τομείς βεβαίως που έχουμε τεχνογνωσία, έχουμε γνώσεις. Kαι αυτά είναι στα ζητήματα που αφορούν στην απασχόληση, όχι μόνο στη δημιουργία απασχόλησης αλλά και στη συγκράτηση απασχόλησης η οποία διακινδυνεύεται εξαιτίας της κρίσης και της παραγωγικής υποχώρησης των επιχειρήσεων.

Θέσαμε ζητήματα, το πώς με τον καλύτερο τρόπο και τον πιο διάφανο και παραγωγικό θα μπορέσουμε ν’ αξιοποιήσουμε το πρόγραμμα αυτό, το ΕΠΑΝΕΚ, στον Υπουργό. Μπορώ να σας πω ότι για μας μια πολύ βασική ιδέα που εξασφαλίζει θεσμική παρουσία και όχι κάποια αγοραία διαδικασία, είναι οι συμπράξεις σαν αυτή που έχουμε ανακοινώσει ότι δημιουργούμε με τους εργοδοτικούς φορείς και οι οποίοι προβλέπονται και μπορεί με την κατάλληλη βοήθεια από την πολιτεία να έχουμε πολύ μεγάλα οφέλη.

Οι τομείς είναι αυτοί που αναφέρθηκε για την αξιοποίηση ή αν θέλετε την παροχή στο υπάρχον εργατικό δυναμικό και νέων γνώσεων που το βοηθά να διατηρήσει την εργασία του, γιατί όπως σας είπα είναι και η διατήρηση της εργασίας σημαντικό στις μέρες μας, αλλά υπάρχουν κι άλλοι άξονες που αφορούν την ενδυνάμωση της θεσμικής ικανότητας των κοινωνικών φορέων και επίσης την πιστοποίηση των επαγγελματικών προσόντων που μας ενδιαφέρει. Γιατί όπως γνωρίζετε το σύστημα πιστοποίησης επαγγελματικών προσόντων, κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχει γίνει στη χώρα μας – όχι ως μνημονιακή υποχρέωση γιατί δεν υπάρχει τέτοια, αλλά ως υποχρέωση μιας σύγχρονης οικονομίας – δυστυχώς βρίσκεται σε πρωτόλεια μορφή.

Νομίζουμε ότι πρέπει ν’ αξιοποιήσουμε και τα κονδύλια της νέας προγραμματικής περιόδου για να μπορούμε και σ’ αυτό τον άξονα που είναι πάρα πολύ σημαντικός. Και βεβαίως, αυτό που σας ανέφερε ο Υπουργός, εμείς όχι απλά θα βοηθήσουμε όπου μπορούμε, θα το κάνουμε μια υπόθεση κατανόησης, γιατί όπως σωστά μου υπογράμμισε ο κ. Υπουργός μέσα είναι διαφορετικό και από άποψη ανταγωνιστικού disadvantage που υπάρχει, μια ελληνική μικρή επιχείρηση σε μια χώρα κρίσης να δανείζεται με 12% και 14% όταν οι ανταγωνίστριες μικρές επιχειρήσεις δανείζονται με 3%, 4% ή 5%.

Βεβαίως θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν και κονδύλια τέτοια και η γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να πεισθεί ότι πρέπει αυτό να το επιτρέψει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Σήμερα το πρωί ο κ. Κορκίδης είπε ότι τάσσεται υπέρ της ελεύθερης διαπραγμάτευσης … όχι όμως της νομοθετικής παρέμβασης..

Γ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ:Τώρα τι ν’ απαντήσω εγώ.. Κοιτάξτε, το αίτημά μας είναι οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις οι οποίες δυστυχώς με το δεύτερο μνημόνιο και την 6η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου στην ουσία έχουν ανασταλεί και ο κατώτερος μισθός δε θα είναι και αντικείμενο διαπραγμάτευσης μετά το 2016, ούτως ή άλλως τώρα δεν είναι, έχει παγώσει.

Τώρα σ’ αυτό υπάρχουν δυο διαφορετικές λογικές. Κάποιοι λένε με νομοθετική παρέμβαση, κάποιοι λένε με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Εγώ θα έλεγα ότι η νομοθετική παρέμβαση απαιτείται για την επαναφορά δίνοντας επίσης κι ένα πολιτικό μήνυμα αλλά από κει και πέρα πρέπει ελεύθερα ν’ αφεθούν οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι να συνάπτουν τις συλλογικές συμβάσεις.

Γιατί κι αυτός είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος, το σοκ που προκάλεσε στην αγορά και το είδατε, της παραγωγικής αλλά και καταναλωτικής καθίζησης με την υποχώρηση του κατώτερου μισθού με νόμο, ενδεχομένως και με νόμο να προκαλέσει άλλο σοκ που δεν ξέρω αν η αγορά εργασίας μπορεί να το αντέχει.

Θα έπρεπε όμως να γίνει ως πολιτικό μήνυμα και ας καθίσουμε ταυτόχρονα και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα, γι’ αυτό με βλέπετε, θα μπορούσα κανονικά σε 30 δευτερόλεπτα να σας το πω, γιατί πολύ φοβούμαι ότι κάποιοι δεν ξέρουν και την πραγματικότητα στην αγορά εργασίας. Και αν βρισκόταν κάποιος κι έλεγε να κάνουμε 1.000 ευρώ τον κατώτερο μισθό, θα το πλήρωνε η αγορά; Και σήμερα που είναι 510 για τους νέους μέχρι 24 ετών και 586, από κει και παραπάνω ξέρετε ότι έχουμε διαρκείς καταγγελίες και τις κάνουν, ότι δεν τα πληρώνουν ούτε αυτά οι εργοδότες;

Άρα δεν είναι ένας νομικός βολουνταρισμός η λύση, η λύση είναι να μπορέσουμε να βρούμε το πραγματικό επίπεδο ισορροπίας που θα δίνει και ανάσα στους εργαζομένους και θα διατίθενται πόροι προς την κατανάλωση αλλά βεβαίως να μπορεί και η αγορά να τους πληρώνει χωρίς να καταστρέψουμε την παραγωγική διαδικασία.

Γι’ αυτό βλέπετε ότι είμαι πολύ επιφυλακτικός να κάνω μια διατύπωση που θα βοηθούσε τις κάμερες. Δεν είναι εύκολο.