Οι διαπραγματεύσεις για τη φετινή Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας είχαν τεράστιες δυσκολίες και έχουν περάσει από χίλια κύματα. Γνωρίζετε όλοι τις αλλεπάλληλες συναντήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί και κάθε φορά κάτω από δυσμενέστερες συνθήκες. Η δυσμενέστερη όλων των συνθηκών είναι η υπαγωγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και η εισαγωγή της στη μέγγενη της Τρόϊκα και του μνημονίου, το οποίο προβλέπει ρητά το πάγωμα των μισθών. Είχαμε τρεις σοβαρούς στόχους να καλύψουμε με τη φετινή σύμβαση. Πρώτον αν θα διατηρήσουμε ζωντανό, εν ισχύ και λειτουργώντα τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων. Με τη σύμβαση αυτή αποδείξαμε ότι μπορεί να συνάπτονται συλλογικές συμφωνίες που να έχουν κύρος και ισχύ και να δώσουμε το έναυσμα και στις άλλες συλλογικές διαπραγματεύσεις που εκκρεμούν ώστε να προχωρήσουν. Διατηρήσαμε και περισώσαμε με άλλα λόγια τον θεσμό των Ελεύθερων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων που και από το πνεύμα του μνημονίου με το πάγωμα που θέτει, ετίθετο εν αμφιβόλω. Το δεύτερο ήταν να έχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια δικαίου για τα λεγόμενα δώρα και το επίδομα αδείας. Είναι γνωστό ότι με αλλεπάλληλες δηλώσεις οι εκπρόσωποι της Τρόϊκα και ο Στρός Καν ο διευθυντής του ΔΝΤ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας έχουν θέσει στο στόχαστρο τον 13ο και 14ο μισθό και στον Ιδιωτικό Τομέα όπως έχει περικοπεί στο Δημόσιο Τομέα. Πετύχαμε τη μέγιστη δυνατή διασφάλιση με ρητές αναφορές στα δώρα αυτά όπου συνομολογείται ότι δεν αποτελούν δώρα αλλά τακτικές αποδοχές. Θα ήθελα εδώ να διατυπώσω την δική μου προσωπική θέση. Η μέγιστη διασφάλιση, θα ήταν ο επιμερισμός αυτών των δώρων στους 12 μισθούς, έτσι ώστε να παραμείνουν αμετάβλητα τα ετήσια εισοδήματα των εργαζομένων. Όμως αυτό δεν κατέστη δυνατό αφενός μεν γιατί σε κάποιες εργοδοτικές οργανώσεις υπήρχαν αντιρρήσεις (αλλά οφείλω να ομολογήσω και από τις παρατάξεις εντός του Συνδικάτου) και το τρίτο που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν η πολιτική αυτή που σκιάζει τα πάντα και έχει οδηγήσει στο χαμηλότατο επίπεδο την ψυχολογία για την ανάπτυξη, για το εισόδημα για το τι μέλει γενέσθε. Εκτιμώ ότι από τη στιγμή που υπογράψαμε την ΕΓΣΣΕ και αυτές τις αυξήσεις πάμε κόντρα στη λογική του μνημονίου που ήθελε το πάγωμα. Κανένας δεν πρέπει να δει αυτές τις αυξήσεις στατικά. Τι παράγουν ως αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα στις κατώτατες αποδοχές όπου υπολογίζονται δεν είναι μεγάλο. Είναι όμως ποσοστά αυξήσεων που αμφισβητούν το πνεύμα και το γράμμα του μνημονίου ότι ο Ιδιωτικός Τομέας έπρεπε να μπει σε βαθιά κατάψυξη. Είναι μια ασπίδα αισιοδοξίας, είναι ένα φως σε αυτό το τούνελ που μας έχει επιβάλει η Τρόϊκα και το μνημόνιο και υλοποιεί βεβαίως η κυβέρνηση. Τελειώνοντας θέλω να πω το εξής. Ήδη όταν ανακοινώθηκε ότι βρισκόμαστε μια ανάσα από την υπογραφή συμφωνίας οι κατ’ επάγγελμα επικριτές μας άρχισαν να μιλούν με τον ίδιο τρόπο και με ακραία κοσμητικά επίθετα. Θέλω να πω ότι δεν απαντούν στο δίλλημα αν πρέπει να υπογράψουμε σύμβαση ή να μην υπογράψουμε σύμβαση. Μας λένε ουσιαστικά μην υπογράφετε σύμβαση. Αυτό θα ήταν όχι απλά πράξη ανεύθυνη αλλά θα άφηνε όλους τους εργαζόμενους ακάλυπτους πλέον από συμβάσεις, στο έλεος των εργοδοτών, να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις εργασίας. Όλοι γνωρίζετε ότι μετά το πέρας 6μήνου έχει σταματήσει η επενέργεια των συμβάσεων και αυτό το καλύπτουμε καθώς ρητά αναφέρεται στη σύμβαση ότι ανατρέχει η εφαρμογή της από 1η Ιανουαρίου του 2010 ώστε να καλυφθούν ενδεχόμενες πράξεις οι οποίες καταστρατηγούσαν το πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Κάναμε μια πράξη δύσκολη, μια πράξη όμως ευθύνης που δίνει αισιοδοξία και προοπτική. Που δίνει ένα μεγάλο βαθμό ασφάλειας ώστε να ασχοληθούμε και με τα άλλα σοβαρά προβλήματα, για να βγούμε από το έρεβος που έχει επιβάλει αυτή η κατάσταση. Και τελειώνω με μια επίσης προσωπική δήλωση. Θα ήμουν έτοιμος να υπογράψω, στο μέτρο που εξαρτάται από μένα, μηδενικές αυξήσεις με μια προϋπόθεση: Να μη χαθεί καμιά θέση εργασίας. Δυστυχώς το μεγάλο πρόβλημα είναι οι «εκτός των τειχών» οι άνθρωποι που χάνουν τη δουλειά τους είναι εντελώς ακάλυπτοι. Αυτό δυστυχώς δεν γίνεται με συλλογική σύμβαση. Στις κλαδικές συμβάσεις καλώ τις Ομοσπονδίες να το θέσουν στις διαπραγματεύσεις για να προστατέψουμε τις θέσεις εργασίας. Είναι το μέγιστο διακύβευμα. Η ΓΣΕΕ και οι εργοδοτικές οργανώσεις, σε ένδειξη αυτής της θέλησης για τους ανέργους συμφωνήσαμε σε μια διάταξη που αφορά στους μακροχρόνια ανέργους και στην προσπάθειά μας να επιμηκυνθεί ο χρόνος χορήγησης του επιδόματος ανεργίας κατά 50% με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, όπως επίσης πετύχαμε συμφωνία για ένα μεγάλο ποσό προκειμένου τα παιδιά των ανέργων και τα παιδιά των οικογενειών με χαμηλό εισόδημα, να μπορούν να πηγαίνουν για παραθερισμό χωρίς να επιβαρύνονται οι οικογένειές τους.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
