ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΣΕΕ

21/10/2007

Η ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ

Με την προκαταρκτική «αναλογιστική μελέτη» για το Ασφαλιστικό, που παραδόθηκε στις 15/10/07 και δόθηκε στη δημοσιότητα στις 19/10/07 αποκαλύπτονται και επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις και θέσεις της ΓΣΕΕ και των μελετών του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για τις κύριες αιτίες του προβλήματος και πιο συγκεκριμένα:

Πρώτον, επιβεβαιώνονται απολύτως, οι εκτιμήσεις και προβλέψεις της αναλογιστικής μελέτης, για το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα οικονομικής βιωσιμότητας του Ιδρύματος, για τα προσεχή 30 και πλέον χρόνια, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι το κράτος θα εξοφλεί με συνέπεια τις νομοθετημένες ετήσιες οικονομικές υποχρεώσεις του και ότι, θα σταματήσει η πολιτική ενθάρρυνσης της εισφοροδιαφυγής με την παροχή ετήσιων διευκολύνσεων υπέρ των εργοδοτών που παραβιάζουν το νόμο εισφοροδιαφεύγουν και υπονομεύουν την βιωσιμότητα του συστήματος.

Δεύτερον, η παρατηρούμενη επιδείνωση της σχέσης ασφαλισμένων προς συνταξιούχους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στο επίσης επιδεινούμενο, με ευθύνη του κράτους, φαινόμενο, της μαύρης εργασίας που κρατά εκτός ασφάλισης 1.100.000 περίπου εργαζόμενους. Τρίτον, στα στοιχεία που ανακοινώθηκαν (Πίνακας 2.2) γίνεται επιλεκτική διαχρονική παρουσίαση μόνο των δαπανών ενώ απουσιάζει οποιαδήποτε ανάλογη εκτίμηση του συνόλου των εσόδων. Είναι εύκολα, όμως, αντιληπτό, ότι, εκείνο που μετρά δεν είναι οι δαπάνες καθ’ εαυτές αλλά το αποτέλεσμα της συνεκτίμησης των δαπανών με τα αντίστοιχα κατ’ έτος έσοδα.

Τέταρτον, στις διαχρονικές χρηματο-οικονομικές προβλέψεις (Πίνακας 2.3) περιλαμβάνονται ως έσοδα μόνο οι ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, ενώ απουσιάζει οποιαδήποτε εκτίμηση των νομοθετημένων υποχρεώσεων του κράτους (π.χ. 1 % του ΑΕΠ σε ετήσια βάση). Συνεπώς, εάν συνεκτιμήσουμε και τα έσοδα από τη συνεπή καταβολή και του 1 % της κρατικής συμμετοχής, τότε, τα εμφανιζόμενα ετήσια ελλείμματα της περιόδου 2005 – 2024 του Πίνακας 2.3 μετατρέπονται σε ετήσια πλεονάσματα μέχρι και 0, 37 % του ετήσιου ΑΕΠ.

Πέμπτον, τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν (Πίνακας 2.3) περιορίζονται σε αντιπαραβολές εσόδων και δαπανών, σε ετήσια βάση, χωρίς, όμως, να προχωρούν σε εκτίμηση και των προβλεπόμενων εσόδων από την (οποιασδήποτε μορφής) επενδυτική αξιοποίηση των ετήσιων μέχρι και του έτους 2024 πλεονασμάτων (πάντοτε με την προϋπόθεση, ότι, το κράτος εξοφλεί με συνέπεια τις νομοθετημένες υποχρεώσεις του για συμμετοχή του στην τριμερή χρηματοδότηση με την καταβολή του 1 % του ετήσιου ΑΕΠ). Είναι, έτσι, σαφές, ότι, από την επενδυτική αξιοποίηση των ετήσιων πλεονασμάτων θα έχει σχηματισθεί, κατά το έτος 2025, ένα τεράστιο αποθεματικό που θα καταστήσει δυνατή τη συμψηφιστική εξουδετέρωση των ετήσιων ελλειμμάτων μέχρι και την περίοδο 2040-2045.

Έκτον, όλες αυτές οι διαπιστώσεις προϋποθέτουν μηδενική εισφοροδιαφυγή και εισφοροαποφυγή. Με δεδομένο, όμως, το ύψος τόσο της εισφοροδιαφυγής και της εισφοροκλοπής, όσο και της εισφορο-αποφυγής, αναδεικνύει, με τρόπο απόλυτα σαφή, το μέγεθος της ευθύνης του κράτους που επιτρέπει η ακόμη και υποθάλπει αυτό το φαινόμενο είτε με την παράλειψη εφαρμογής του νόμου είτε με τη νομοθέτηση περιπτώσεων απαλλαγής (έστω και μερικής) από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών.

Έβδομο, σε κάθε περίπτωση, από τη μελέτη αποδεικνύεται, ότι, ούτε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης (που άλλωστε, είναι από τα μεγαλύτερα στην Ε.Ε.), ούτε το ύψος των καταβαλλομένων συντάξεων (η μεγίστη πλειοψηφία, άλλωστε, των συνταξιούχων συνωστίζεται στην περιοχή των κατωτάτων ορίων), δημιουργούν πρόβλημα στην οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος. Αντιθέτως, προβλήματα δημιουργεί η συμπεριφορά του κράτους που επιμένει να παραβιάζει την κείμενη νομοθεσία και να μη καταβάλλει τις νομοθετημένες οικονομικές υποχρεώσεις του αλλά και να υποθάλπει την ευρείας έκτασης εισφοροδαφυγή και εισφοροαποφυγή.

Όγδοο, με βάση τα στοιχεία της μελέτης, αναδεικνύεται, πλέον, ότι, η οικονομική κατάσταση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ παρέχει τη δυνατότητα βελτίωσης των κατώτερων και των μέσων συντάξεων που παρέχει το ΙΚΑ.

Μετά τα παραπάνω γίνεται πλέον απολύτως καθαρό και με την προμελέτη του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας ότι το πρόβλημα του Ασφαλιστικού Συστήματος στη χώρα μας είναι πρόβλημα πόρων και εσόδων και όχι παροχών και ορίων ηλικίας. Όμως, παράλληλα για την περαιτέρω ισχυροποίηση της χρηματοοικονομικής κατάστασης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για την αναγκαία βελτίωση των παροχών αλλά και για την μακροοικονομική βιωσιμότητα του συστήματος για μετά το 2025 απαιτείται η δημιουργία του Κοινωνικού Ασφαλιστικού Αποθεματικού με αυξημένους πόρους του κράτους και έσοδα από την υπερκερδοφορία επιχειρήσεων, χρηματιστηριακών δραστηριοτήτων κ.λπ. Σε αυτήν την κατεύθυνση η ΓΣΕΕ διεκδικεί την λύση του ασφαλιστικού ζητήματος με πρωταρχικό αίτημα αυτό των πόρων.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ