Η υπόθεση της 4χρονης Μαρίας που συγκλονίζει την παγκόσμια κοινή γνώμη φέρνει στην επιφάνεια το τραγικό φαινόμενο της αγοραπωλησίας βρεφών και στη χώρα μας, της παιδικής εργασίας, της επαιτείας, και μιας σειράς κακουργηματικών πράξεων με «όχημα» ανήλικα παιδιά, ελληνικής ή μη καταγωγής.
Τα γεγονότα δυστυχώς αποδεικνύουν ότι το Ελληνικό Κράτος πολλές φορές είναι απλά θεατής, ενώ δεν έχει επιδείξει την οφειλόμενη και έμπρακτη μέριμνα στις επανειλημμένες διαπιστώσεις Διεθνών Οργανισμών, όπως και του Συνηγόρου του Παιδιού, ότι τα παιδιά που εργάζονται είναι «αόρατα» με την ανοχή του Κράτους στην παιδική εργασία, αλλά και τη σχολική διαρροή. Και αυτή η μέριμνα είναι βέβαιο ότι θα περιλάμβανε κατ’ελάχιστον τη λειτουργία του Παρατηρητηρίου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το οποίο αν και θεσμοθετημένο, δεν λειτουργεί.
Η επικαιρότητα καταδεικνύει με τον πιο σκληρό τρόπο όχι μόνο την ανάγκη διαρκών και εντατικών ελέγχων και αυστηροποίησης του νομικού πλαισίου για την προστασία της παιδικής ηλικίας, αλλά και επίγνωσης από το Κράτος των ακραίων συνεπειών της μετατροπής της οικονομικής κρίσης σε ανθρωπιστική: ο θεσμός της οικογένειας μαστίζεται από την έλλειψη δημόσιων υποστηρικτικών δομών, παιδιά λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία ή εγκαταλείπονται σε ιδρύματα από άνεργους γονείς, ενώ τάγματα εφόδου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος άσκησης ρατσιστικών επιθέσεων.
Ταυτόχρονα δεν είναι δυνατόν, την ίδια στιγμή που κόβονται ή μειώνονται προνοιακά επιδόματα σε πραγματικούς δικαιούχους, να εκκρεμεί έως σήμερα η δημιουργία ενιαίου φορέα εποπτείας της χορήγησης προνοιακών επιδομάτων με αποτέλεσμα τη χορήγηση προνοιακών επιδομάτων στον ίδιο αποδέκτη από πολλούς και διαφορετικούς φορείς, να γίνεται με τόσο ελαστικούς όρους η καταχώρηση γεννήσεων, να εκδίδονται αυθαίρετα πολλαπλές ληξιαρχικές πράξεις γέννησης.
Η προστασία του κάθε παιδιού πρέπει να εξασφαλίζεται με κάθε μέσο και τρόπο. Αυτό δεν αποτελεί μόνο θεμελιώδη συνταγματική επιταγή, αλλά και νομική υποχρέωση των οργάνων της πολιτείας, των εργοδοτών, των γονέων, είναι ηθικό καθήκον κάθε πολίτη.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ