Οι εργαζόμενοι με τη μεγάλη συμμετοχή τους στις απεργίες και τα συλλαλητήρια δείχνουν την εμπιστοσύνη στα συνδικάτα και εκφράζουν συλλογικά την οργή και την αγανάκτησή τους για την εφαρμοζόμενη σκληρή και άδικη κυβερνητική πολιτική.
Έχουμε νέα δεδομένα από τον Υπουργό Εργασίας κατ’ εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής και των απαιτήσεων της Τρόικας. Είναι μια πολιτική που έχει οξύνει τα προβλήματα των εργαζόμενων όχι σε επίπεδο επικοινωνίας αλλά ουσίας.
Μπαίνουν εκ νέου στη μέγγενη οι δυνάμεις της εργασίας και τα δικαιώματά τους. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο αποτελεί ένα αντιασφαλιστικό ανοσιούργημα το οποίο σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αποδεκτό.
Οι ρυθμίσεις για τα εργασιακά ισοπεδώνουν και επιφέρουν σοβαρό πλήγμα στις συλλογικές συμβάσεις και στον ΟΜΕΔ.
Οι εργοδότες και ιδίως ο ΣΕΒ οχυρώθηκε πίσω από το μνημόνιο και την ομολογουμένη διάθεση του υπουργού Εργασίας να νομοθετήσει τα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα. Είχε δοθεί συνηγορία υπέρ των εργοδοτών.
Ο Υπουργός χαρακτήρισε ιταμή τη θέση της ΓΣΕΕ. Δε θα κάνω τους ανάλογους χαρακτηρισμούς για τον Υπουργό και την πολιτική που ακολουθά.
Το πρόβλημα είναι η κυβερνητική πολιτική η οποία βάλλει ευθέως εναντίον των συμφερόντων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Αν η ΓΣΕΕ πήγαινε να διαπραγματευτεί αυτά τα ζητήματα και με την μεθοδολογία που ακολουθούσε ο Υπουργός ήταν σαν να ήθελε να γίνει ιδανικός αυτόχειρας. Δε θα γίνουμε ιδανικοί αυτόχειρες, δε θα πάμε σαν «πρόβατα επί σφαγή» σε διάλογο με προειλημμένες αποφάσεις.
Σύσσωμο το συνδικαλιστικό κίνημα έχει χαρακτηρίσει τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις ως άδικες και αντισυνταγματικές είτε ως προεδρικό διάταγμα είτε ως προσάρτημα νόμου στο ασφαλιστικό.
Θεωρούμε απαράδεκτη την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης. Αυτό είναι το πιο ακραίο, νεοφιλελεύθερο μέτρο. Απ’όλα τα μέτρα ίσως το επαχθέστερο. Είπαμε και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και το επαναλαμβάνω και σήμερα. Επιβάλλεται να διασωθεί η 13η και 14η σύνταξη, να αποφευχθεί η βίαιη προσαρμογή των ασφαλιστικών ρυθμίσεων, να μην επιβληθούν εξοντωτικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, για τους εργαζόμενους στα ΒΑΕ και αυτούς που βρίσκονται κοντά στα όρια συνταξιοδότησης.
Το κράτος για τις επικουρικές συντάξεις επιχειρεί να δραπετεύσει από τις υποχρεώσεις του. Υπάρχουν μύριες όσες νομολογίες ότι οι επικουρικές αποτελούν τμήμα της κοινωνικής ασφάλισης. Αναλογιστική μελέτη και μόνο αυτή χωρίς καμιά υποχρέωση του κράτους σημαίνει ο «τελευταίος να κλείσει την πόρτα».
Εμείς θα δώσουμε τη μάχη να υπογραφεί η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Δεν θα συμβασιοποιήσουμε το μνημόνιο. Θα υπογραφεί συλλογική σύμβαση με τις εξής προϋποθέσεις και εξασφαλίσεις:
- Κατοχύρωση του ΟΜΕΔ,
- Κατοχύρωση του 13ου και 14ου μισθού
- Αυξήσεις στα όρια του ευρωπαϊκού πληθωρισμού που θα υπερβαίνουν τη λογική του μνημονίου (τριετές πάγωμα)
Πρέπει να κρατήσουμε ισχυρό το θεσμό των ΣΣΕ. Μέσα στις δύσκολες συνθήκες θα συνεχίσουμε τον αγώνα ώστε να κατοχυρώσουμε και να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα των εργαζόμενων που εκπροσωπούμε. Και αυτό θα κάνουμε με νέα 24ωρη Γενική Απεργία που θα πραγματοποιήσουμε την ημέρα ψήφισης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή.
