Για μια ακόμα φορά αυτές τις μέρες ζούμε το θέατρο του παραλόγου.

Κυβέρνηση και Τρόικα μας μιλάνε για χρηματοδοτικά κενά και για ελλείμματα.

Και δε λένε ότι το μεγάλο κενό είναι στο κοινωνικό κράτος και στην κοινωνία, γιατί η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει κρίση κοινωνική, κρίση ανθρωπιστική.

Δεν μας λένε ότι το μεγάλο έλλειμμα δεν είναι το δημοσιονομικό, αλλά είναι το έλλειμμα εργασίας, το έλλειμμα απασχόλησης καθώς εκατομμύρια πλέον συμπολίτες μας δεν έχουν δουλειά.

Αυτή η πολιτική και άδικη είναι και αδιέξοδη. Και αν δεν σταματήσει θα σωρεύσει μεγάλα προβλήματα, ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στην κοινωνία.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις όσο το άδικο είναι εφαρμοσμένη πολιτική, είναι υποχρεωμένες να αγωνίζονται, να διαμαρτύρονται, να ακολουθούν μια διαρκή πολιτική, μαραθώνιο αγώνα.

Δεν θα σταματήσουμε. Παρά τις δυσκολίες, παρά τις αντιξοότητες, η μοναδική ελπίδα μας είναι οι αγώνες.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ