Η ΓΣΕΕ, οι Ομοσπονδίες των ΔΕΚΟ και οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, πραγματοποίησαν σήμερα Πέμπτη 2-10-08 μαζικό διάβημα διαμαρτυρίας στη Βουλή των Ελλήνων για την εκποίηση των ΔΕΚΟ και την τροπολογία περί κατάργησης αποζημίωσης κατά την απόλυση των εργαζομένων και επέδωσαν επιστολή διαμαρτυρίας στον Πρόεδρο της Βουλής και στην κυβέρνηση.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Συν: Σας κοινοποιούμε τη σχετική επιστολή διαμαρτυρίας.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΣΕΕ

Εκφράζουμε την έντονη και ριζική αντίθεση μας στην ακολουθούμενη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων- εκποιήσεων των Δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών.

Την ώρα που παγκοσμίως ο Νεοφιλελευθερισμός ανακρούει “πρύμνα“ και αναιρώντας βασικές και υπαρξιακές αρχές και πολιτικές του “κρατικοποιεί” Τράπεζες και επιχειρήσεις την ίδια ώρα η Ελληνική Κυβέρνηση επιταχύνει τις εκποιήσεις- ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, αδιαφορώντας για τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Οι δογματικά Νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Κυβέρνησης, βρίσκουν ριζικά αντίθετους τους εργαζόμενους και την κοινωνία γιατί:

1) Η εκποίηση ΟΤΕ, Ολ.Αεροπορίας, Λιμανιών, Αεροδρομίων, ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ κ.α. που υποθηκεύουν το μέλλον και την προοπτική ανάπτυξης της χώρας μας, αποτελούν εθνικό έγκλημα.

2) Τις επιπτώσεις αυτών των ιδιωτικοποιήσεων θα τις πληρώσει ο ελληνισμός και η ελληνική κοινωνία λόγω της κερδοσκοπικής τιμολογιακής πολιτικής που θα εφαρμόσουν οι ιδιώτες. Η περιφερειακή ανάπτυξη και η προσφορά καθολικών υπηρεσιών θα συρρικνωθεί.

3) Οι εργαζόμενοι αυτών των επιχειρήσεων παραδίδονται “έρμαια“ στα χέρια των νέων επενδυτών. Με νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης καταργήθηκαν όλα τα εργασιακά δικαιώματα (ΣΣΕ, εσωτερικοί κανονισμοί, εργατική νομοθεσία, ΟΜΕΔ κ.λ.π)

4) Σε μια σειρά από επιχειρήσεις και οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου (Συγκοινωνίες) με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης δεν έχουν υπογραφεί ακόμα ΣΣΕ έτους 2008 παρά τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων και τις προβλέψεις του νόμου.

Κορωνίδα όλων των ανωτέρω είναι η προωθούμενη τροπολογία-προσθήκη στο Ν/Σ “Ρυθμίσεις για θέματα μεταφορών” που ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα αποζημιώσεων ,στο απολυόμενο προσωπικό αυτών των επιχειρήσεων! Πιο συγκεκριμένα:

Με την πρόσφατη τροπολογία – προσθήκη στο σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις για θέματα μεταφορών» προστίθεται νέο άρθρο 14Α στο Κεφάλαιο Α΄ του ν. 3429/2005, που αφορά την ειδική εκκαθάριση δημόσιων επιχειρήσεων. Επί της ρύθμισης αυτής , η οποία παραβιάζει σειρά θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

1. Στην παράγραφο 4 του εν λόγω άρθρου 14 Α ορίζεται ότι «ειδικά οι συμβάσεις εργασίας του προσωπικού που συνδέεται με την επιχείρηση με σχέση εξαρτημένης εργασίας , ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου καθώς και με συμβάσεις έμμισθης εντολής δικηγόρων ή νομικών συμβούλων, μπορούν, όλες ή μερικές από αυτές, μετά τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης του Εφετείου, κατά την κρίση του εκκαθαριστή και με αποφάσεις του εκκαθαριστή λαμβανόμενες προς το συμφέρον και τις ανάγκες της εκκαθάρισης να λύνονται με αζήμια για την επιχείρηση καταγγελία ή ακόμη και να αναστέλλονται.»

Η διάταξη αυτή έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα και ειδικότερα:

Α. Παραβιάζει το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος που καθιερώνει την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου, αφού εισάγει αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση σε βάρος συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων, στερώντας τους το δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασής τους.

 

Β. Παραβιάζεται επίσης το άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος στο βαθμό που ο εκκαθαριστής μπορεί να αποφασίζει για την αζήμια λύση των συμβάσεων του προσωπικού, χωρίς , όπως σαφώς υπονοείται, υποχρέωση εφαρμογής των ισχυόντων κανονισμών , συλλογικών συμβάσεων εργασίας κλπ.

Γ. Προσβάλλεται το κοινωνικό δικαίωμα εργασίας (άρθρο 22 παρ. 1 εδ. α΄ Σ) και παραβιάζονται και τα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 Σ.

Δ. Παραβιάζεται ακόμη το άρθρο 1 εδ. α΄του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕυρΣΔΑ – κύρωση της Σύμβασης και του Πρωτοκόλλου με το ν.δ. 53/1974 = αυξημένη τυπική ισχύς έναντι των κοινών νόμων κατά το άρθρο 28 παρ. 1 Σ ),το οποίο ορίζει ότι «παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας αυτού ει μη δια λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπομένους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους».

Η προστασία της περιουσίας, την οποία το πρόσωπο μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας (και πάντως με τη σύγχρονη καταβολή αποζημίωσης) μπορεί να στερηθεί, καλύπτει, σύμφωνα με τη νομολογία των δικαστηρίων μας, όλα τα δικαιώματα “περιουσιακής φύσης” και μάλιστα εκτός από τα εμπράγματα και τα ενοχικά δικαιώματα και, επιπλέον, και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα.

Η απόσβεση της αξίωσης αποζημίωσης, λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, που αποτελεί από τη γέννησή της στοιχείο της περιουσίας των προσβληθέντων, είναι ασυμβίβαστη προς τη διάταξη του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αφού τείνει σε αδικαιολόγητη αποστέρηση περιουσιακού στοιχείου των δικαιούχων.

2.1. Με την παραπάνω τροπολογία –προσθήκη θεσπίζονται ασφυκτικές προθεσμίες για την εκδίκαση της αίτησης για θέση των δημοσίων επιχειρήσεων σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 3 «η δικάσιμος για τη συζήτηση της αιτήσεως της παρ. 2 ορίζεται σε χρόνο όχι μεγαλύτερο από τέσσερις ημέρες από την κατάθεση της αιτήσεως. Οι τυχόν παρεμβάσεις ασκούνται μόνο με ιδιαίτερο δικόγραφο , είναι δε απαράδεκτες αν δεν ασκηθούν τουλάχιστον 24 ώρες πριν από τη συζήτηση της αίτησης και προσδιορίζονται υποχρεωτικά στην ίδια δικάσιμο…..Αναβολή της συζήτησης δεν επιτρέπεται για κανένα λόγο…. Η απόφαση του Εφετείου πρέπει να δημοσιευθεί μέσα σε τρεις ημέρες από τη συζήτηση της αίτησης και δεν υπόκειται σε κανένα ένδικο μέσο, τακτικό ή έκτακτο.»

Οι ασφυκτικές προθεσμίες που θεσπίζονται, ο αποκλεισμός της αναβολής της συζήτησης και η απαγόρευση άσκησης ενδίκων μέσων κατά της απόφασης του Εφετείου συνεπάγονται στέρηση στοιχειωδών δικονομικών και ουσιαστικών δικαιωμάτων των ενδιαφερομένων μερών και με τον τρόπο αυτό προσβάλλεται το συνταγματικό δικαίωμα παροχής έννομης δικαστικής προστασίας , που καθιερώνει το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος.

2.2. Στην παράγραφο 20 της τροπολογίας θεσπίζεται για 18 μήνες από τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου περί θέσης της επιχείρησης σε ειδική εκκαθάριση η αναστολή κάθε μέτρου εκκρεμούς ή μη , ατομικής ή συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της επιχείρησης καθώς και η λήψη ασφαλιστικών μέτρων.

Η ρύθμιση αυτή καταργεί κάθε δυνατότητα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, που πραγματώνεται με τη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της επιχείρησης. Γιατί, όπως είναι φανερό, η όποια δικαστική προστασία είναι γράμμα κενό περιεχομένου αν δεν μπορεί να πραγματώσει το σκοπό της που είναι η ουσιαστική ικανοποίηση του δικαιούχου. Στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγεί αναντίρρητα και ο αποκλεισμός της δυνατότητας λήψης ασφαλιστικών μέτρων, αφού η προσωρινή δικαστική προστασία αποτελεί ουσιώδες μέρος της έννομης δικαστικής προστασίας που παρέχεται από τα δικαστήριά μας, κατά την έννοια του άρθρου 20 παρ.1 του Συντάγματος.

Εκφράζουμε την ριζική αντίθεσή μας στην προωθούμενη τροπολογία γιατί:

Επιχειρείται, για μια ακόμη φορά, να μεταφερθεί το κόστος της εξυγίανσης των δημόσιων επιχειρήσεων στους εργαζόμενους. Εκφράζοντας την πλήρη αντίθεσή μας στο σχέδιο αυτό , σας καλούμε να αποσύρετε άμεσα την προωθούμενη ρύθμιση, η οποία δεν αντιμετωπίζει μόνο σοβαρά προβλήματα συνταγματικότητας, αφού αναιρεί και αυτά ακόμη τα ελάχιστα όρια προστασίας που κατοχυρώνει το Σύνταγμά μας, αλλά, επιπλέον, με τα αντεργατικά μέτρα που θεσπίζει, πλήττει τα θεμέλια του Εργατικού Δικαίου μας.

Η ΓΣΕΕ και οι εργαζόμενοι της χώρας μας θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τον αγώνα και τις κινητοποιήσεις για να ανατρέψουν αυτή την νεοφιλελεύθερης αντίληψης πολιτική, η οποία είναι καταστροφική για τη χώρα, την κοινωνία και τους εργαζόμενους.