Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11.4.09 η Ιδρυτική Συνδιάσκεψη της ΈΝΩΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, με μαζική συμμετοχή εκπροσώπων Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών απ’όλη τη χώρα.
Απ’ όλους τους εκπροσώπους τονίστηκε και χαιρετίστηκε η πρωτοβουλία αυτή της ΓΣΕΕ που θέτει τα θεμέλια για την ανάπτυξη μιας ουσιαστικής παρέμβασης των εργαζομένων και των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας με την κοινωνική, οικονομική και καταναλωτική οργάνωσή τους.
Η πρωτοβουλία αυτή της ΓΣΕΕ στοχεύει στην προστασία και ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, στη διασφάλιση και βελτίωση των ποιοτικών, υγιεινών και ασφαλών προϊόντων και υπηρεσιών προς τους εργαζόμενους και καταναλωτές, στη συνεχή ενημέρωση τους για την σωστή επιλογή των προϊόντων και των υπηρεσιών που χρησιμοποιούν.
Η επιστημονική υποστήριξη και η σύγχρονη οργάνωση και λειτουργία της ΕΕΚΕ θα αποτελέσει την ασπίδα προστασίας των εργαζομένων – καταναλωτών απ’την εκμετάλλευση και κερδοσκοπία στην αγορά.
Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν την κοινωνική και οικονομική αυτο-οργάνωσή τους για να απαντήσουν μεθοδικά, ουσιαστικά και οργανωμένα στην ασυδοσία της αγοράς.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Σας επισυνάπτουμε τις ομιλίες του Προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, του Γενικού Γραμματέας της ΓΣΕΕ, Κ. Πουπάκη, του μέλους της διοίκησης της ΓΣΕΕ, Γ. Γαβρίλη και της γραμματέας καταναλωτή της ΓΣΕΕ, Γιάννα Καρανδινάκη. 

Ομιλία του Προέδρου της ΓΣΕΕ, Γιάννη Παναγόπουλου
Σάββατο 11 Απριλίου 2009
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Συναδέλφισες και συνάδελφοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,

Θέλω κατ’ αρχήν να σας καλωσορίσω στην Ημερίδα μας και να σας ευχαριστήσω για τη μαζική προσέλευσή σας.

Θα ξεκινήσω από μια απλή αλλά βασική διαπίστωση: η μισθωτή εργασία αντιμετωπίζει σήμερα μια πρωτοφανή κατάσταση σ’ ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο.

Συγκεκριμένα, η μισθωτή εργασία βάλλεται και σε επίπεδο παραγωγής, στους χώρους δουλειάς της, με την ανεργία, τη μερική απασχόληση, τη μείωση των μισθών και την ακύρωση σημαντικών εργασιακών δικαιωμάτων.

Βάλλεται, επίσης, και σε επίπεδο κατανάλωσης με την αναντιστοιχία ανάμεσα στις τιμές και την ποιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα της οικονομίας, με την κερδοσκοπία, την αισχροκέρδεια, την εξαπάτηση του καταναλωτή και τις αθέμιτες και καταχρηστικές πρακτικές εκ μέρους των προμηθευτών.

Είναι προφανές ότι η δισδιάστατη αυτή κατάσταση έχει εγκλωβίσει τους μισθωτούς παράγοντας από την μια ή την άλλη πλευρά, στην πραγματικότητα συνδυασμένα και από τις δυο, τη δραματική μείωση του πραγματικού βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής του κόσμου της μισθωτής εργασίας.

Αυτή είναι με δυο λόγια η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.

Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να μείνει παθητικός θεατής στην εξέλιξη της οικονομικής κρίσης που επιφέρει την ανεργία, τη μερική απασχόληση, τη μείωση των μισθών, την ακύρωση σημαντικών εργασιακών δικαιωμάτων, τη χειροτέρευση των υπηρεσιών τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα της οικονομίας. Ούτε επίσης μπορεί να συνεχίσει να ανέχεται την καταχρηστική στάση των επιχειρήσεων έναντι των ιδίων των εργαζόμενων και των καταναλωτών.

Τι οφείλει να κάνει το συνδικαλιστικό κίνημα σ’ αυτή την κατάσταση;

Οφείλει να παρέμβει κοινωνικά σε δύο συνδυασμένα επίπεδα:

Στο πρώτο επίπεδο οφείλει να καταστήσει σαφές ότι η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να προέλθει μόνο από την όποια εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτή είναι ο αναγκαίος αλλά όχι και ο ικανός όρος της εξόδου από την κρίση.

Η έξοδος από την κρίση θα συντελείται μόνο στο βαθμό που συγκροτείται ένα νέο και διατηρήσιμο υπόδειγμα οικονομικής ανάπτυξης.

Ο χαρακτηρισμός «νέο» του υποδείγματος αυτού σημαίνει ότι αυτό βασίζεται στις νέες παραγωγικές τεχνολογίες οι οποίες ξεκινούν από την αναδιάρθρωση του ενεργειακού συστήματος της χώρας και καταλήγουν στην εξαγωγή προϊόντων πολιτισμού.

Με επίκεντρο την ενεργειακή επανάσταση οφείλουμε να προχωρήσουμε στην ανασύνταξη της χειμαζόμενης βιομηχανίας της χώρας και να της προσδώσουμε ένα νέο τεχνολογικό και παραγωγικό περιεχόμενο. Αναφέρω ενδεικτικά, την αφαλάτωση του θαλάσσιου νερού, την ανακύκλωση των υλικών, την επεξεργασία των απορριμμάτων, την ηλεκτρική αυτοκίνηση, τα έξυπνα δομικά υλικά, τα υλικά συσκευασίας – αυτοσυντήρησης, τις βιοκλιματιστικές κατασκευές, την περιβαλλοντική προστασία και διαχείριση, τα βιολογικά προϊόντα, κοκ.

Η βάση της ενεργειακής ανασύνταξης και της συνάδουσας βιομηχανικής ανασυγκρότησης είναι, φυσικά, ένα μεγάλο πρόγραμμα έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης που να συνδέεται οργανικά με τις επιχειρήσεις για την εμπορευματοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης σ’ όλα αυτά τα επιστημονικά και παραγωγικά πεδία.

Στο πλαίσιο αυτής της οπτικής, το πανεπιστήμιο, η ανάπτυξη και αναπαραγωγή της αυτοτελούς επιστημονικής γνώσης, οφείλει επίσης να παράξει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας που απαιτεί η ενεργειακή αναδιάρθρωση της οικονομίας κατά μήκος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των τρόπων της κοινωνικής διαχείρισής της.

Στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται η επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να είναι μόνο και αποκλειστικά ιδιωτική. Ήδη διαπράχτηκε ένα κολοσσιαίο λάθος με την ανάθεση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Η επιχειρηματικότητα οφείλει να είναι επίσης δημόσια και κυρίως κοινωνική, με τη συμμετοχή των συλλογικών οργανώσεων της κοινωνίας: του δήμους, τις κοινότητες, τις πολυμετοχικές εταιρείες λαϊκής βάσης, τις μεγάλες και μικρές – τοπικές ομάδες εργαζόμενων και πολιτών. Όλοι αυτοί οι φορείς κοινωνικού περιεχομένου οφείλουν να μπουν ενεργητικά στην παραγωγή προϊόντων και την παροχή υπηρεσιών.
Εμείς, ως συνδικαλιστικό κίνημα, δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση της νέας τεχνολογικής δυναμικής που επωάζεται μέσα από την ίδια την κρίση. Απεναντίας θα αγωνιστούμε για να της προσδώσουμε την κοινωνική διάσταση, την κοινωνική και ταξική συλλογικότητα, που της αρμόζει.
Ο στόχος της μισθωτής εργασίας δεν μπορεί παρά να είναι ένας και μοναδικός: η βιομηχανική ανάταξη της οικονομίας μέσω των νέων τεχνολογιών και προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας που με επίκεντρο την ενεργειακή αναδιάρθρωση θα διασφαλίσει και θα δημιουργήσει νέες θέσεις βιομηχανικής απασχόλησης.

Ο χαρακτηρισμός «διατηρήσιμο» του υποδείγματος αυτού σημαίνει ότι οφείλει να είναι όχι μόνο δίκαιο στην κατανομή του οφέλους ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους αλλά και συμμετοχικό όσον αφορά την κοινωνία γενικά και τη μισθωτή εργασία ειδικά. Η ατομική επιχειρηματικότητα έχει και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Στην παρούσα ιστορική φάση τα μειονεκτήματα υπερτερούν των πλεονεκτημάτων. Η παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας και η έξοδος από την κρίση θα πρέπει να περάσει μέσα από την ανασυγκρότηση, επίσης, του κοινωνικού τομέα της οικονομίας. Οι συλλογικές μορφές οικονομικής δραστηριότητας από τους δήμους, τις κοινότητες, τοπικές ομάδες πολιτών, οργανώσεων εργαζομένων πρέπει να αποτελέσουν συστατικό στοιχείο του νέου και βιομηχανικού μοντέλου της οικονομίας.

Μόνο αυτό το μοντέλο διασφαλίζει την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και δίκαιη κοινωνική ανασυγκρότηση τόσο ως διέξοδο από την τρέχουσα κρίση, όσο και ως ένθεση στο νέο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας που επιφέρουν οι υποκείμενες της κρίσης παραγωγικές δυναμικές.

Στο πλαίσιο αυτό η συλλογικότητα, πρώτα και κύρια, της μισθωτής εργασίας οφείλει να αναδειχθεί σε πρωτεύοντα παράγοντα της παραγωγικής αναδιάρθρωσης, της οικονομικής ανάπτυξης, της κοινωνικής συμμετοχής και της κοινωνικής συνοχής ως μέσα παραγωγής απασχόλησης και εισοδημάτων.

Ο Σύλλογος της Κοινωνικής Οικονομίας και Κατανάλωσης έχει αυτόν ακριβώς το σκοπό. Να αναδείξει, να προπαγανδίσει, να εξειδικεύσει τομεακά και κλαδικά την κοινωνική συμμετοχή της μισθωτής εργασίας, να αντιπαραθέσει στις αρχές της εξατομικευμένης επίλυσης των προβλημάτων και της κρατικής μετάθεσης της ευθύνης επίλυσής τους, τις αρχές της αλληλοβοήθειας και της συμμετοχής, και στη βάση αυτή να συσπειρώσει και τα κοινωνικά στρώματα που είναι κοντά της, τους νεολαίους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους μικροαυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και αγρότες.

Αυτό, ωστόσο, δεν φτάνει από μόνο του. Δεν είναι αρκετό. Απαιτείται η άμεση παρέμβαση για την αύξηση της αγοραστικής δύναμης του εργατικού εισοδήματος. Η πάλη για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την ποιότητα της ζωής των μισθωτών πρέπει να επεκταθεί από τους χώρους εργασίας και στους χώρους κατανάλωσης για να πετύχει τη συγκρότηση ενός κοινού συνδικαλιστικού και καταναλωτικού μετώπου πάλης.

Το κύριο μέσο που η πλατειά μάζα των καταναλωτών, δηλαδή πρακτικά οι μισθωτοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της οικονομίας, διαθέτουν στην πάλη τους για την τιθάσευση των τιμών, τη βελτίωση της ποιότητας, τη διασφάλιση της υγιεινής και ασφάλειας των προϊόντων και υπηρεσιών, τον έλεγχο της κερδοσκοπίας, αισχροκέρδειας καθώς και των αθέμιτων και καταχρηστικών πρακτικών των επιχειρήσεων είναι η στοχευμένη κατεύθυνση της τεράστιας αγοραστικής δύναμης που αθροιστικά συγκροτούν τα χαμηλά εισοδήματά τους και οι μισθοί επιβίωσης προς εκείνα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που είναι φθηνές και ποιοτικές.
Η Ένωση των Εργαζόμενων Καταναλωτών Ελλάδας αποτελεί το εργαλείο αυτής της παρέμβασης με άξονες την συμμετοχή – ενημέρωση – επιλογή – παρέμβαση των ίδιων των καταναλωτών.

Η παρέμβαση αυτή δεν αποσκοπεί μόνο στη βελτίωση της πραγματικής αγοραστικής δύναμης του εισοδήματος των καταναλωτών αλλά αποσκοπεί, επίσης, να συμβάλει στον περιορισμό της κερδοσκοπίας, της αισχροκέρδειας, καθώς και των αθέμιτων και καταχρηστικών πρακτικών των επιχειρήσεων έναντι των καταναλωτών.

Το πρώτο βήμα στην ενεργοποίηση της Ένωσης είναι η εγγραφή της στο Μητρώο των Ενώσεων Καταναλωτών του Υπουργείου Ανάπτυξης προκειμένου να αποκτήσει και τα νομικά μέσα (άσκηση συλλογικών αγωγών, κλπ) που απαιτεί η επιτυχής υλοποίηση της αποστολής της.

Προτού κλείσω θέλω να υπογραμμίσω δύο ακόμα διαστάσεις της πρωτοβουλίας μας. Οι παρεμβάσεις μας για να είναι επιτυχείς πρέπει να εφοδιαστούν και με τα κατάλληλα και σύγχρονα διαχειριστικά εργαλεία υψηλής τεχνολογίας και την εκπαίδευση του προσωπικού στη χρήση τους.

Η ΓΣΕΕ κατάρτισε ένα μεγάλο πρόγραμμα που περιλαμβάνει όλα τα ψηφιακά εργαλεία και τα μέσα που απαιτούνται για τη διαχείριση των δραστηριοτήτων των φορέων που ιδρύονται, αλλά και γενικότερα των ΜΚΟ συλλογικού χαρακτήρα, στο πλαίσιο του μεγάλου προγράμματος Εργασία και Ψηφιακή Σύγκλιση: Ψηφιακή Σύγκλιση της ΓΣΕΕ με Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες Διακυβέρνησης, Δημοκρατίας, Πληροφόρησης, Μάθησης και Ενεργοποίησης των Εργαζόμενων Καταναλωτών που έχει υποβληθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ψηφιακή Σύγκλιση για την περίοδο 2007-2013 του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ).

Από τα 7 έργα που περιλαμβάνει το Πρόγραμμα αυτό τα 3 αφορούν άμεσα το Σύλλογο και την Ένωση και το 1 τους αφορά συμπληρωματικά.

Επίσης, η ΓΣΕΕ καταρτίζει μέσω της συνεργασίας της Γραμματείας Καταναλωτή και ΚΑΝΕΠ στο πλαίσιο, πάλι, του ΕΣΠΑ 2007 -2013 ένα μεγάλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που αφορά:
α) την εκπαίδευση των στελεχών των κοινωνικών φορέων,
β) των στελεχών του καταναλωτικού κινήματος,
γ) των καταναλωτών καθώς και
δ) των εργαζόμενων σε επιχειρήσεις εμπορίου και υπηρεσιών στην εξυπηρέτηση των καταναλωτών.

Δεν είναι δυνατό να αγωνιζόμαστε για την τεχνολογική ανανέωση της οικονομίας και την αναβάθμιση των ανθρώπινων πόρων της χώρας και να αφήνουμε απ’ έξω τους ίδιους τους εαυτούς μας.

Η χώρα χρειάζεται καταρτισμένο και κοινωνικά συνειδητό ανθρώπινο δυναμικό για να μην υποβαθμιστεί ανεπανόρθωτα στη νέα ιστορική εποχή στην οποία μας εισήγαγε βίαια η κρίση. Η μισθωτή εργασία διαθέτει τη δύναμη και τα μέσα για να ανταποκριθεί με επιτυχία σ’ αυτή την αποστολή.

Η συγκρότηση του κοινού συνδικαλιστικού και καταναλωτικού μετώπου πάλης είναι η απάντηση του κόσμου της μισθωτής εργασίας στις επιπτώσεις της κρίσης αλλά, επίσης, και η παρέμβασή της προκειμένου η έξοδος από την κρίση όχι μόνο να μην γίνει σε βάρος των μισθωτών αλλά να κατευθυνθεί προς τη διαμόρφωση ενός νέου, δίκαιου και διατηρήσιμου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης που να βασίζεται πάνω στις νέες τεχνολογίες παραγωγής και τη συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας στην αξιοποίησή τους.

Σας καλώ να υπογράψετε το Καταστατικό και την Προσωρινή Διοίκηση του Συλλόγου Κοινωνικής Οικονομίας και Κατανάλωσης και της Ένωση Εργαζόμενων Καταναλωτών Ελλάδας αποτελώντας τα ιδρυτικά μέλη τους.

Σας καλώ να μπείτε αποφασιστικά στις συνδικαλιστικές οργανώσεις σας και να γράψετε νέα μέλη στις οργανώσεις που σήμερα ιδρύουμε.

Σας καλώ να βγείτε δυναμικά στην κοινωνία, στους χώρους κατανάλωσης, και να μοιράσετε τις Διακηρύξεις των οργανώσεων που σήμερα ιδρύουμε και να κολλήστε τις αφίσες τους.

Σας καλώ να προσεγγίσετε τους συναδέλφους μας στο εμπόριο και τις υπηρεσίες και να τους καταστήσετε κοινωνούς της προσπάθειάς μας.

Καλώ τις Προσωρινές Διοικήσεις των Οργανώσεων που σήμερα ιδρύουμε να θέσουν συγκεκριμένους στόχους στη μαζικοποίηση των οργανώσεων που σήμερα ιδρύουμε.

Κλείνοντας, υπενθυμίζω ότι για να έχουμε το δικαίωμα υποβολής συλλογικών αγωγών απαιτείται από το νόμο να έχουμε στην Ένωση, άρα και στο Σύλλογο τουλάχιστον 500 ταμειακώς ενήμερα μέλη.

ΗΜΕΡΙΔΑ
«Η κοινωνική αυτοοργάνωση της μισθωτής εργασίας»
Σάββατο 11 Απριλίου 2009, Ξενοδοχείο «DIVANI CARAVEL»

Eισήγηση: Γενικού Γραμματέα ΓΣΕΕ κ. Κώστα Πουπάκη

Η πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ για ίδρυση ένωσης καταναλωτών είναι μια σωστή κίνηση, είναι μια κίνηση που μπορεί να προσδώσει ουσιαστικό περιεχόμενο, ωφελιμότητα και πολιτικό στίγμα ανεξαρτησίας στα υπό δημιουργία και εξέλιξη κινήματα καταναλωτών αλλά και να προσδώσει πολλαπλά πρακτικά και ουσιαστικά οφέλη στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.
Το καταναλωτικό και το εργατικό κίνημα σε πολλά σημεία έχουν να αντιμετωπίσουν κοινά προβλήματα και οφείλουν να διασυνδέονται, να επικοινωνούν, να αλληλοσυμπληρώνονται και να συνεργάζονται για το κοινό καλό που θα λειτουργήσει προς όφελος των εργαζομένων αλλά και γενικότερα των καταναλωτών.
Δεδομένου ότι το καταναλωτικό κίνημα οφείλει να υποστηρίζει τα χαμηλά, μεσαία και εργατικά κοινωνικά στρώματα, αυτό μπορεί να του προσδώσει μια ιδιαίτερη δυναμική, αν βέβαια η δράση του συντονιστεί σ’ ένα κοινό πλαίσιο με αυτή του εργατικού κινήματος.
Συνεπώς, η δημιουργία και η ενίσχυση ενός κινήματος συνειδητών καταναλωτών, δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί ερήμην των συνδικάτων γεγονός που ενισχύει την ανάγκη μιας νέας σχέσης μεταξύ τους.

Τα συνδικάτα έχουν την δυνατότητα να υποστηρίξουν και να συντονίσουν τις προσπάθειες μέσα σ’ ένα πλαίσιο συνεργασίας, αλληλοσυμπλήρωσης και ενιαίας στρατηγικής δράσης.
Η οργανωτική και πολιτική διασύνδεση της ΓΣΕΕ με τους καταναλωτές μπορεί να έχει ως παράλληλο αλλά εξίσου σημαντικό όφελος την διείσδυση των συνδικάτων σε ομάδες εργαζομένων και την παράλληλη αύξηση της συνδικαλιστικής πυκνότητάς της.
Βεβαίως, κύρια αιτία παρέμβασης αποτέλεσε η διαπιστωμένη ανάγκη ανάπτυξης καταναλωτικής συνείδησης και κουλτούρας στους Έλληνες εργαζόμενους οι οποίοι αποτελούν τον αδύναμο κρίκο και το εύκολο θύμα σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν :
• την ακρίβεια, την αισχροκέρδια και το παράνομο κέρδος των παρανομούντων εμπόρων και των καρτέλ που έχουν δημιουργηθεί στο παραγωγικό σύστημα και που λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων
• την τήρηση των κανόνων της υγιεινής και ασφάλειας των προϊόντων
• την ποιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών
• τις καταχρηστικές πρακτικές των προμηθευτών και ορισμένων επιχειρήσεων
• την επέκταση της μαύρης εργασίας και της παιδικής εργασίας ως μέσα μείωσης του εργασιακού κόστους

Οι παρεμβάσεις μας που ξεκινούν άμεσα σχεδιάζεται να έχουν οριζόντιες και άμεσες δράσεις οι οποίες δεν θα περιορίζονται μόνο στην Αθήνα αλλά αντιθέτως θα έχουν περιφερειακό και τοπικό χαρακτήρα σε κάθε νομό σε συνεργασία με τα κατά τόπους εργατικά κέντρα.
Τα εργατικά κέντρα μαζί με τους συλλόγους και τις ενώσεις καταναλωτών που θα δημιουργηθούν θα αποτελέσουν την βάση και το πλαίσιο αναφοράς όπου, με τον κεντρικό συντονισμό της ΓΣΕΕ, θα υποστηριχθεί το όλο εγχείρημα μέσω ουσιαστικής προσφοράς υπηρεσιών στους εργαζόμενους καταναλωτές που θα στοχεύουν :
• στην δημιουργία και ενίσχυση της καταναλωτικής συνείδησης και κουλτούρας
• στην θωράκιση των καταναλωτών μέσω της υποστήριξής τους από την ΓΣΕΕ
• στην παροχή ποιοτικών και ολοκληρωμένων υπηρεσιών στους εργαζόμενους καταναλωτές μέσω της πληροφόρησης, της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης
• στον συντονισμό της δράσης του κόσμου της εργασίας για άμεση αντίδραση απέναντι σε καταχρηστικές και κερδοσκοπικές λογικές των επιχειρήσεων και των καρτέλ

Είναι προφανές ότι η αποτελεσματικότητα αυτών των δράσεων θα ενισχυθεί μέσα από τη δημιουργία, αλλά και τη λειτουργία ενός κοινού σχήματος στο οποίο θα συμμετέχουν εκπρόσωποι του εργατικού και καταναλωτικού κινήματος και το οποίο θα λειτουργεί συντονιστικά σε όλα το φάσμα της οικονομίας: από την παραγωγή έως την κατανάλωση.
Καταληκτικά πιστεύω ότι η συνένωση των δυνάμεων των εργαζομένων -καταναλωτών και η οργανωμένη δράση τους ίσως να αποτελεί τον μοναδικό τρόπο άμυνας και προστασίας του εισοδήματός τους και της παράλληλης ενίσχυσής τους στην καταναλωτική αλυσίδα.

Ομιλία  του μέλους του ΔΣ της ΓΣΕΕ, Γ. Γαβρίλη

Στην ημερίδα της ΓΣΕΕ  – 11/4/09
«Η κοινωνική αυτοοργάνωση της μισθωτής εργασίας»

ΝΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
ΟΧΙ ΣΕ ΝΕΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΕΣ

Σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο, βιώνουμε μια πρωτοφανή σε μέγεθος και διάρκεια κρίση. Κρίση σε τρία επίπεδα: Οικονομική Επισιτιστική και Οικολογική με φόντο την κλιματική αλλαγή αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και πρακτικών, που εφαρμόζουν οι αναπτυγμένες χώρες, στην παραγωγή και την κατανάλωση.

Αυτό το καπιταλιστικό πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης, που στηρίζεται στην απεριόριστη συσσώρευση του κεφαλαίου στη κερδοσκοπία και στη ληστρική εκμετάλλευση της φύσης, οξύνθηκε, τις τελευταίες δεκαετίες, με τις πολιτικές επιλογές, οι οποίες έδωσαν απόλυτη κυριαρχία στις αγορές.

Στη σημερινή πραγματικότητα είναι σίγουρο ότι το πρόβλημα της προστασίας των δικαιωμάτων των Καταναλωτών που καταπατούνται, αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα και τα θέματα με τα οποία πρέπει ν’ αναμετρηθούν ασφαλώς αφορούν πολλά καθημερινά προβλήματα όπως διατροφής, διαβίωσης και ευρύτερα ποιότητας ζωής.

Στην άποψη «Καταναλωτές είμαστε όλοι» το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να προτάξει την υπεράσπιση των Καταναλωτών που πλήττονται από τη κυριαρχία και τη βαρβαρότητα της ανεξέλεγκτης αγοράς, δηλαδή των Καταναλωτών που βρίσκονται στον πόλο της ανισότητας και της φτώχειας που όλο και διευρύνεται.

Από αυτή τη σκοπιά έχει αξία η προσπάθεια που με την σημερινή μας ημερίδα ξεκινάμε.

Είναι προφανές σε μια εποχή που η έννοια της ελεύθερης αγοράς έδειχνε να αποκτά μια μεγάλη γοητεία και για πολλούς είχε κλειδωθεί ως μία αδιαπραγμάτευτη βεβαιότητα, σήμερα είναι οι ίδιοι που την αμφισβητούν και από αυτήν την άποψη θεωρούμε ότι είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός μαζικού και αποτελεσματικού καταναλωτικού κινήματος στην Ελλάδα.
Πρέπει όμως να προφυλαχθεί στη κάθε περίπτωση από μια απλή αντιγραφή της «καπιταλιστικής αγοράς» πρέπει να του προσδώσει εκείνα τα χαρακτηριστικά, αλλά και τις δικλίδες, που δεν θα επιτρέψουν να μετατραπεί σ’ ένα χώρο όπου απλώς θα ασκείται από τον καταναλωτή η ψευδαίσθηση της επιλογής και της απόρριψης κάποιου προϊόντος σ’ ένα σικέ παιχνίδι.
Δεν μπορεί το καταναλωτικό κίνημα και η συμμετοχή του συνδικαλιστικού κινήματος σ’ αυτό να μετατραπεί σ’ ένα χώρο όπου μονομαχούν οι παραγωγοί ή οι έμποροι με διαιτητή τον καταναλωτή.
Αντίθετα πρέπει να αναπτυχθεί ένας χώρος όπου το εργατικό- καταναλωτικό κίνημα θα συμβάλει για το δικαίωμα στην επιλογή, το δικαίωμα στον ποιοτικό έλεγχο, στον οικονομικό έλεγχο, το δικαίωμα στον επηρεασμό των μεγάλων αναπτυξιακών επιλογών, στο ίδιο το παραγωγικό πρότυπο και όχι μόνο των τελικών προϊόντων.
Απέναντι δηλαδή στον αόρατο και άναρχο μηχανισμό της «ελεύθερης αγοράς», να αντιπαραθέσουμε τον ορατό και διαφανή σχεδιασμό, με δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.
Απέναντι στην ιδιωτικοποίηση και στην εμπορευματοποίηση των συλλογικών αγαθών να αντιπαραθέσουμε την στρατηγική ανάκτησης μιας δημόσιας σφαίρας δημοσίων αγαθών η οποία θα μπορέσει να αποτελέσει ένα βασικό υπόβαθρο για την ανασυγκρότηση ολόκληρης της κοινωνίας.
Κατά τη γνώμη μας στη σημερινή εποχή της πληροφορίας αλλά και της σημερινής πραγματικότητας οι συλλογικότητες, από τα συνδικάτα μέχρι τα κόμματα, που θέτουν ένα πολιτικό ή συνδικαλιστικό πλαίσιο διεκδίκησης, οφείλουν να εντάξουν στην στρατηγική τους και νέα εργαλεία πολιτικής δράσης που προβάλλουν συγκεκριμένα αιτήματα και επιδιώκουν συγκεκριμένες λύσεις.
Ένα τέτοιο εργαλείο θα μπορούσε να αναδειχθεί η συνειδητή αντίδραση του πολίτη ως καταναλωτή.
Η συνάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος με το καταναλωτικό μπορεί να οδηγήσει σ’ έναν επαναπροσδιορισμό των διεκδικήσεων, των προτεραιοτήτων, αλλά και του εύρους των θεμάτων με τα οποία απασχολείται το συνδικαλιστικό κίνημα.
Τα συνδικάτα πλέον οφείλουν να σκεφτούν ότι χώρος δράσης δεν είναι μόνο ο τόπος δουλειάς αλλά και οι τιμές, η ποιότητα διατροφής, κατανάλωσης γενικά, η ποιότητα διασκέδασης, κατοικίας, υγείας, διακοπών, η προστασία του περιβάλλοντος, η υγεία και η ασφάλεια, η διασφάλιση υγιεινότερων προϊόντων, οι ασφαλέστερες υπηρεσίες, κλπ.
Δεν μπορούν τα συνδικάτα να αρκούνται στην αύξηση του μισθού και να μην ασχολούνται με το πώς ο μισθός αυτός επιδρά στην ποιότητα της ζωής του εργαζόμενου.
Την ώρα που το καταναλωτικό κίνημα στην Ευρώπη, αναζητεί νέους «δρόμους» δράσης, στην Ελλάδα ουσιαστικά τώρα πρέπει να επιχειρήσουμε να οικοδομηθεί.
Απέχουμε πολύ από το να έχουμε στη χώρα μας ένα μαζικό, αξιόπιστο, ανεξάρτητο, αποτελεσματικό Κίνημα των Καταναλωτών.
Ως ενδεικτικές αιτίες γι’ αυτό μπορούν ν’ αναφερθούν: η ελλειπτική ενημέρωση και εκπαίδευση του καταναλωτή, η μέχρι σήμερα αδυναμία της συντριπτικής πλειονότητας των καταναλωτικών ενώσεων να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο, αλλά και η αίσθηση ότι η απρόσωπη αγορά και οι αόρατοι νόμοι της είναι υπεράνω όλων.
Θα είχε ενδιαφέρον από αυτή την άποψη να αναρωτηθούμε πόσοι καταναλωτές γνωρίζουν ότι έχουν αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ δικαιώματα, εξίσου σημαντικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα ( δικαίωμα στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών, στην ασφάλεια, στην πληροφόρηση, στην επιλογή, στην εκπροσώπηση, στην αποζημίωση, στην εκπαίδευση, σε ένα υγιεινό περιβάλλον).
¶ρα η συνειδητοποίηση από τον καταναλωτή των δικαιωμάτων τους αλλά και της δύναμης που μπορεί να έχει η συλλογική δράση φαίνεται να είναι όρος για την άνθηση ενός ισχυρού καταναλωτικού κινήματος και στη χώρα μας.
Προφανώς, ένα κίνημα συνειδητών καταναλωτών δεν χτίζεται απ‘ τη μια μέρα στην άλλη. Ούτε θα οδηγήσει από μόνο του σε έναν άλλο κόσμο. Αλλά, αν χτιστεί μια νέα σχέση με τα συνδικάτα και κάτω από προϋποθέσεις, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θετικά για ολόκληρη την κοινωνία.
Σ’ αυτά τα πλαίσια η ΓΣΕΕ πρέπει να δώσει τη δική της συμβολή ώστε μέσα από τις οργανωμένες δυνάμεις της να ξεπηδήσει ένα μαζικό, λαϊκό, αγωνιστικό, αντιγραφειοκρατικό κίνημα καταναλωτών, που θα συμβάλει στην ενότητα και όχι στον περαιτέρω κατακερματισμό του.
Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη συσσωρευμένη κοινωνική εμπειρία ιδιαίτερα των νέων κοινωνικών κινημάτων και να προτείνουμε, να στηρίξουμε μορφές κοινωνικής οργάνωσης που μπορούν σήμερα να κινητοποιούν κοινωνικές ομάδες, συλλογικότητες, παρέες, άτομα σε μια προσπάθεια να γίνει η ζωή μας πιο ενδιαφέρουσα, πιο αξιοπρεπής, πιο δημιουργική.
Υπάρχουν θέματα που μπορούν να εκφραστούν μέσα από νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, μέσα από νέα κοινωνικά κινήματα, που μπορούν να παίξουν συμπληρωματικό ρόλο πλάι στα «παραδοσιακά».
Ας τολμήσουμε ν’ ανοίξουμε το κεφάλαιο νέων συλλογικών υποκειμένων, να ξεκλειδώσουμε τις σκέψεις μας από τα μέχρι σήμερα κεκτημένα μας, να τολμήσουμε κάτι καινούργιο και ας κάνουμε και λάθος αρκεί να προσπαθήσουμε
Τα κινήματα αυτά μπορούν να είναι κάποια από τις νέες, υπαρκτές ή ανύπαρκτες, μορφές κοινωνικής οργάνωσης και δράσης και δεν χρειάζεται με δυσπιστία να τα αντιμετωπίζουμε από την πρώτη στιγμή αλλά με τη σκέψη ότι εμπλουτίζουν, ενισχύουν, διευρύνουν τη σφαίρα των οραματισμών μας αλλά κυρίως εμπλουτίσουν το πεδίο της καθημερινής συλλογικής μας δράσης.
Τα κινήματα αυτά μας δίνουν την δυνατότητα να βρούμε και άλλους δρόμους που θα πλησιάσουμε, θα ενεργοποιήσουμε και θα εντάξουμε τους εργαζόμενους στο στίβο της διεκδίκησης και της αναγκαιότητας της οργάνωσης της εργατικής τάξης.
Δεν θα μας βλάψει αν συναντηθούμε με άλλους τρόπους σκέψης και προβληματισμού, με άλλους τρόπους δράσης από τους δικούς μας.
Αξίζει να συναντηθούμε σαν εργατικό κίνημα με ενέργειες, διαδικασίες, σκέψεις, δράσεις που μπορούν να συμβάλουν στην αντιπαράθεσή μας με τον «ατομισμό».
Ο αγώνας μας για την ένταξη των εργαζομένων και κυρίως των νέων, των γυναικών αλλά και «των απόκληρων» των νέων μορφών εργασίας για να είναι νικηφόρος πρέπει να καταφέρει να επαναφέρει την αξία της «συλλογικότητας» στο προσκήνιο, και πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε τρόπο που θα εκπαιδεύει σε αυτή την διαδικασία.
Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλους τους τρόπους και τους δρόμους, και πρέπει όλοι μαζί να συνεργαστούμε για να πείσουμε για την αξία, και τη γοητεία της συλλογικής δράσης, που δεν ισοπεδώνει, αλλά αντίθετα αναδεικνύει την προσωπική σκέψη και ιδιαιτερότητα.
Σε ότι αφορά την ΓΣΕΕ είναι προφανές δεν μπορεί να γίνει καταναλωτική οργάνωση και δεν μπορεί να υποκατασταθεί ο ρόλος της.
Ο ρόλος της στα πλαίσια της ταξικής πάλης είναι να υπερασπίζει και να διευρύνει τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Να προσπαθεί να αποστερεί από το κεφάλαιο όσο μεγαλύτερο μέρος από την υπεραξία που παράγει η ίδια η εργατική τάξη στην σφαίρα της πρωτογενούς διανομής, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για άρση της εκμετάλλευσης που εντοπίζεται βασικά στη διαδικασία της παραγωγής, αλλά επεκτείνεται με διάφορους τρόπους και στη σφαίρα της ανταλλαγής.
Μπορεί όμως να διαμορφώσει τους όρους ώστε να αναπτυχθεί το καταναλωτικό κίνημα μέσα από τις οργανωμένες δυνάμεις της.
Η προσπάθεια η οποία γίνεται –με τις αξιόλογες ατομικές συμβολές συναδέλφων της ΓΣΕΕ- να φροντίσουμε να μη μετατραπεί σε μία ακόμη διαδικασία ενός γραφειοκρατικού, τεχνοκρατικού και στενά παραταξιακού μορφώματος.
 Εμείς θέλουμε ένα ισχυρό καταναλωτικό κίνημα που να παρεμβαίνει στα θέματα των τιμών, της ποιότητας και ασφάλειας των προϊόντων, των κοινωνικών προϋποθέσεων για την παραγωγή των προϊόντων και υπηρεσιών, του σεβασμού του περιβάλλοντος, της παρέμβασης στις ολιγοπωλιακές καταστάσεις, της πάταξης της αισχροκέρδειας.
 Εμείς θέλουμε το καταναλωτικό κίνημα να παρεμβαίνει με μαζική δράση και ακτιβισμούς με ενεργοποίηση του ίδιου του κόσμου και όχι ελάχιστων εκπροσώπων. Στη φαρέτρα του πρέπει να είναι και οι νομικές παρεμβάσεις και τα μποϋκοτάζ και κάθε άλλη αξιοποιήσιμη μορφή, όμως το βασικό είναι η δράση των ίδιων των ανθρώπων.
 Εμείς θέλουμε ένα κίνημα καταναλωτικό, ενωμένο και όχι κατακερματισμένο. Έτσι θεωρούμε αδυναμία ή και στραβοπάτημα τη μη πρόσκληση της ΑΔΕΔΥ να συμμετάσχει στο εγχείρημα και φυσικά εκτιμούμε ότι απαιτείται η διαρκής προσπάθεια για την ενοποίηση όλου του καταναλωτικού κινήματος.
 Εμείς θέλουμε ένα κίνημα πλουραλιστικό και όχι μια μορφή ελεγχόμενης δραστηριότητας από τα πάνω. Ένα κίνημα μακριά από κάθε λογική χειραγώγησης.
Στη σημερινή μας Πανελλαδική Σύσκεψη θα πρέπει να αφήσουμε ανοιχτά θέματα για τα οποία προκύπτει η ανάγκη για παραπέρα διαβούλευση και συνεννόηση.
Δεν είμαστε της λογικής της αποχής από νέες προσπάθειες που γίνονται ακόμα και εάν δεν αποτυπώνεται σ’ αυτό το σχέδιο η δική μας αντίληψη.
Σε ότι μας αφορά θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε με την συμμετοχή μας στην ανάπτυξη μιας μαζικής και πραγματικά κινηματικής καταναλωτικής οργάνωσης.

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Ομιλία της Γραμματέα του Καταναλωτή ΓΣΕΕ, Γιάννας Καραντινάκη
Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Συναδέλφισες και συνάδελφοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,

Ύστερα από τις ομιλίες του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα της ΓΣΕΕ του μέλους Διοίκησης Γ. ΓΑΒΡΙΛΗ θα ήθελα κατ’ αρχήν να τονίσω ότι αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα να συμμετέχω στη σημερινή Ημερίδα ως Γραμματέας του Καταναλωτικού Κινήματος της ΓΣΕΕ.

Ο Πρόεδρος έθεσε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο για το ποιες είναι στην παρούσα φάση και που αποσκοπούν οι κοινωνικές παρεμβάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το υλικό που έχετε στα χέρια σας, οι Διακηρύξεις Αξιών, Αρχών και Στόχων των φορέων που ιδρύουμε και τα Καταστατικά τους, περιγράφουν πλήρως το τι θέλουμε να κάνουμε, για ποιους λόγους το κάνουμε, και πως ακριβώς θα λειτουργήσουμε. Η κωδικοποιημένη νομοθεσία για τα δικαιώματα και την προστασία των καταναλωτών και τις Ενώσεις Καταναλωτών, θέτει το νομικό πλαίσιο εντός του οποίου είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε.

Από την πλευρά μου δεν θα αναφερθώ στις τεχνικές λεπτομέρειες της λειτουργίας της ένωσής μας τις οποίες θα εξηγήσουν οι επόμενοι εισηγητές, αλλά θα επικεντρωθώ στην ιδιαιτερότητα αυτών των παρεμβάσεων, στα χαρακτηριστικά εκείνα που τις καθιστούν μοναδικές.

Η Ένωση Εργαζόμενων Καταναλωτών

Κατ’ αρχήν οφείλω να δηλώσω ότι δεν σκοπεύουμε να φτιάξουμε μια ακόμα Ένωση Καταναλωτών στις τόσες που ήδη υπάρχουν. Η δικιά μας Ένωση είναι ποιοτικά διαφορετική.

Πρώτο. Λόγω του μεγέθους της, δεν θέλουμε να κατασκευάσουμε μια boutique “ευαισθητοποιημένων” ή “επαγγελματιών” καταναλωτών αλλά μια μαζική οργάνωση πανελλαδικής εμβέλειας που να ανοιχτεί δυναμικά στην κοινωνία με βάση τα συνδικάτα.

Δεύτερο. Λόγω της ενεργούς διασύνδεσής της με το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η μία οργανική διασύνδεση αφορά τα Εργατοϋπαλληλικά Κέντρα και η άλλη αφορά τις Ομοσπονδίες.

Παρακάτω αναφέρω επακριβώς στο ποια είναι η σχέση μας μαζί τους.

Τρίτο. Λόγω της σκοπιμότητας της λειτουργίας της. Η δική μας Ένωση Καταναλωτών δεν αρκείται στην παθητική καταγγελία.

Αποσκοπεί να χτίσει – μέσα από την ενεργή συμμετοχή όλων μας- έναν μηχανισμό ενημέρωσης των καταναλωτών, πρώτα και κύρια ημών των ιδίων, για να είμαστε σε θέση να κατευθύνουμε τη ζήτησή μας στα φτηνά και ποιοτικά προϊόντα. Ο στόχος μας επομένως δεν είναι περιστασιακός π.χ. σήμερα το γάλα, αύριο οι τράπεζες κοκ αλλά συνεχής και δομικός για τη μείωση των τιμών, για τη μείωση των επιτοκίων κοκ.

Το στοίχημα είναι μεγάλο όπως όμως είναι και το όφελος.

Φυσικά υιοθετούμε τα όπλα πάλης που χρησιμοποιούν οι άλλες Ενώσεις Καταναλωτών, τις καταγγελίες στα ΜΜΕ, το μποϋκοτάζ της αγοράς σε συγκεκριμένα προϊόντα και εταιρείες, τις συλλογικές προσφυγές στη δικαιοσύνη για παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές των επιχειρήσεων.

Για το λόγο αυτό άλλωστε και θα ενταχθούμε στο Αρχείο των Ενώσεων Καταναλωτών του Υπουργείου Ανάπτυξης ώστε να αποκτήσουμε το δικαίωμα των συλλογικών αγωγών.

Τέταρτο. Καταγράφουμε τις επιχειρήσεις που χαρακτηρίζονται από τη φιλική εξυπηρέτηση του καταναλωτή και δίνουμε «Πράσινη Κάρτα», ωστόσο, «Κίτρινες & Κόκκινες Κάρτες» θα χρεώνονται οι επιχειρήσεις που λειτουργούν σε βάρος του καταναλωτή σε ότι αφορά την ποιότητα και τις τιμές.

Πέμπτο. Χτίζουμε ένα μηχανισμό διαχείρισης σε πραγματικό χρόνο των καταγγελιών από τους καταναλωτές.

Έκτο. Εμείς δεν θα αντιπαρατεθούμε με τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις που συσχετίζονται με τους καταναλωτές, αλλά θα τους προσεγγίσουμε μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων μέσω των κατά περίπτωση αντίστοιχων κλαδικών Ομοσπονδιών.

Έβδομο. Εμείς απευθυνόμαστε στον αυθεντικό τελικό καταναλωτή και αυτός δεν μπορεί να συμπεριλάβει στο λογικό περιεχόμενο του όρου και τους προμηθευτές … όταν αυτοί λειτουργούν ως καταναλωτές.

Όγδοο. Εμείς δεν ενδιαφερόμαστε μόνο για την τιμή των προϊόντων αλλά και για το εάν είναι εγχωρία ή όχι, δηλαδή για την απασχόληση, τη δική μας απασχόληση ως μισθωτών. Δεν μπορούμε και ούτε θέλουμε να διαχωρίσουμε τους εργαζόμενους στο εσωτερικό από τους συναδέλφους μας που εργάζονται στο εξωτερικό. Μπορούμε ωστόσο, και θέλουμε να ελαχιστοποιήσουμε την απόσταση που χωρίζει την παραγωγή από την κατανάλωση με την προσπάθεια να περιορίσουμε τους ενδιάμεσους ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση προς όφελος τόσο των παραγωγών, όπου κι’ αν βρίσκονται, και των καταναλωτών όποιοι κι’ αν είναι.

Ένατο. Εμείς δεν ανεχόμαστε να καταναλώνουμε προϊόντα και να δεχόμαστε υπηρεσίες που προέρχονται από ανήλικα παιδιά, από υποχρεωτική εργασία, από παράνομη ή ανασφάλιστη εργασία ημεδαπών και αλλοδαπών, από εργαζόμενους δίχως συνδικαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, από εργαζόμενους σε ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό. Μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό μέσω των Ομοσπονδιών και σε συνεργασία με την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Οργάνωση που ανήκουμε βάση της Διημερούς Συνδικαλιστικής συνεργασίας που έχουμε.

Δέκατο. Σ΄αυτή δεν είμαστε μόνοι μας, «όπως ένας αφηρημένος καταναλωτής απέναντι σε έναν εξίσου αφηρημένο εργοδότη χωρίς κανένα απολύτως κοινωνικό και ταξικό προσδιορισμό». Απευθυνόμαστε και επιζητάμε τη συμμετοχή της νεολαίας, των άνεργων, των συνταξιούχων, των μικρών βιοτεχνών, των μικρών επαγγελματιών, των μικρών αγροτών, όλων όσων εργάζονται προσωπικά και οι ίδιοι όπως και εμείς.

Ενδέκατο. Εμείς λειτουργούμε ενωτικά. Συνεργαζόμαστε με κάθε Ένωση Καταναλωτών, με κάθε Ομάδα Τοπικής Πρωτοβουλίας, με τους Δήμους και τις Κοινότητες για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Δωδέκατο. Δεν προσπαθούμε με τα λόγια να χτίσουμε ούτε ανώγια, ούτε κατώγια. Διαμορφώνουμε τα εργαλεία των παρεμβάσεών μας και των δικτύων μας με την τελευταία λέξη της διαθέσιμης ψηφιακής τεχνολογίας.

Τα υποέργα του μεγάλου προγράμματος Εργασία και Ψηφιακή Σύγκλιση: Ψηφιακή Σύγκλιση της ΓΣΕΕ με Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες Διακυβέρνησης, Δημοκρατίας, Πληροφόρησης, Μάθησης και Ενεργοποίησης των Εργαζόμενων Καταναλωτών που έχει υποβληθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ψηφιακή Σύγκλιση για την περίοδο 2007-2013 του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) που αφορούν το Σύλλογο και την Ένωση είναι τα ακόλουθα:

Υποέργο 3: Διαχείριση και Οργανωτική Υποστήριξη Κοινωνικών Φορέων,
για το Σύλλογο,

Υποέργο 7: Κοινωνική Κατανάλωση και Προστασία Καταναλωτών,
για την Ένωση,

Υποέργο 2: Ανάπτυξη και υλοποίηση Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών για την Ενημέρωση, την Διακυβέρνηση και την Δημοκρατία,
για το Σύλλογο και την Ένωση αλλά και για άλλες ΜΚΟ.

Δέκατο τρίτο. Δεν αρκεί να μπορούμε αλλά θα πρέπει και να γνωρίζουμε ότι χωρίς την εκμάθηση των συστημάτων διαχείρισης από εμάς τους ίδιους η αποτελεσματικότητα της παρέμβασής μας θα είναι περιορισμένη.

Για το λόγο αυτό, η Γραμματεία Καταναλωτή συνεργάζεται με το ΚΑΝΕΠ στην κατάρτιση στο πλαίσιο, πάλι, του ΕΣΠΑ 2007 -2013 ενός μεγάλου εκπαιδευτικού προγράμματος που αφορά:

α) την εκπαίδευση των στελεχών των κοινωνικών φορέων,
β) των στελεχών του καταναλωτικού κινήματος
γ) των καταναλωτών
δ) των εργαζόμενων σε επιχειρήσε