H ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Δικαστικό φρένο αντισυνταγματικότητας στην οριζόντια επιβολή περικοπών
στις αποδοχές των εργαζομένων και στην παραβίαση των ΣΣΕ
Δικαίωση των αγώνων των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού Κινήματος αποτελεί η απόφαση ασφαλιστικών μέτρων 259/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θηβών, με την οποία αναγνωρίζεται η παραβίαση του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από την αδιάκριτη επιβολή σωρευτικών περικοπών στις αποδοχές των εργαζομένων της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) και την κρατική παρέμβαση στην κατάργηση της ισχύουσας ΣΣΕ.
Με εκτεταμένο και πλήρως αιτιολογημένο σκεπτικό το Δικαστήριο δικαιώνει πλήρως τις θέσεις της Γ.Σ.Ε.Ε. από το 2010 για τον παράνομο χαρακτήρα όχι μόνο αυτών καθαυτών των μειώσεων των αποδοχών των εργαζομένων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και της οριζόντιας επιβολής του ενιαίου μισθολογίου στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Κι αυτό γιατί οι μνημονιακές δεσμεύσεις και ρυθμίσεις αγνόησαν προκλητικά και πλήρως:
- το πραγματικό γεγονός της διαφορετικής σύνθεσης του μισθού και της εφαρμογής διαφορετικού συστήματος αμοιβής στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που βασίζεται τόσο στην επιχειρηματική ή/και παραγωγική δραστηριότητα των επιχειρήσεων αυτών όσο και στα επαγγελματικά ή/και εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά των εργαζομένων τους και τις ειδικές συνθήκες εργασίας (πχ λόγω τεχνικής εξειδίκευσης, επικινδυνότητας ή λόγω του ανθυγιεινού αυτής).
- τις συλλογικές ρυθμίσεις που ίσχυαν και εφαρμόζονταν επί σειρά ετών στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ιδιαίτερα στις εισηγμένες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, που, εκτός όλων των άλλων, ήταν προσαρμοσμένες στα ιδιωτικο-οικονομικά και παραγωγικά χαρακτηριστικά τους.
Τα παραπάνω αναγνωρίζονται από την απόφαση του Δικαστηρίου το οποίο χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «[το] γενικό συμφέρον σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προσβολή του πυρήνα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ο οποίος ως περιορισμός των περιορισμών, συνιστά το απαραβίαστο όριο για κάθε ρύθμιση του κοινού νομοθέτη», ότι «[η] μείωση των αποδοχών αντίκειται στη συγκεκριμένη περίπτωση σε θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις, καθώς καταργούνται οι ισχύουσες επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, που έχουν συναφθεί μεταξύ του σωματείου και της ΕΑΒ, παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας και η αρχή της αναλογικότητας με την ισοπεδωτική εξομείωση των όρων εργασίας των εργαζομένων της ΕΑΒ με εκείνους που ισχύουν σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, χωρίς μάλιστα να συντρέχει επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος» καθώς επίσης ότι «[η] εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στην ΕΑΒ, δηλαδή ενός συστήματος με παντελώς διαφορετική φιλοσοφία, λογική και στόχευση αντιμετωπίζει την ΕΑΒ ως μια «τυπική» δημόσια υπηρεσία, ενώ πρόκειται για πρωτοπόρο επιχείρηση τεχνολογίας αιχμής με μοναδικό έργο και προσωπικό υψηλής ειδίκευσης», «αντιστρέφοντας την ιεράρχηση των προσόντων των εργαζομένων αναφορικά με τη μισθολογική τους εξέλιξη…» και καταργώντας επιπρόσθετα επιδόματα «[που] είχαν θεσμοθετηθεί με ΣΣΕ σχετικά με τη λήψη εκ μέρους των εργαζομένων ανάλογων πιστοποιήσεων, απαραίτητων για την ίδια τη λειτουργία και έγκαιρη και ορθή εκτέλεση των συμβάσεων που αναλαμβάνει η ΕΑΒ…».
Η Γ.Σ.Ε.Ε., η οποία άσκησε πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των θέσεων των εργαζομένων, καλεί τα σωματεία να συνεχίσουν συντονισμένα και να εντείνουν τους συνδικαλιστικούς και νομικούς τους αγώνες για την προστασία των εργαζομένων από την κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
