Εύλογα ερωτηματικά προξενεί η πρόσφατη εφετειακή απόφαση που, σε υπόθεση μεγαλοοφειλέτη του Δημοσίου, έκρινε ότι παραβιάζεται το δικαίωμα στη δικαστική προστασία από τις νέες διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας που περιορίζουν τη χορήγηση αναστολής εκτέλεσης σε αποφάσεις καταλογισμού φορολογικών και τελωνειακών οφειλών.
Έως πότε θα εξακολουθούν οι άνθρωποι του μόχθου να φέρουν το κύριο βάρος των αλλεπάλληλων Μνημονίων, ενώ οι έχοντες και κατέχοντες διευκολύνονται με κάθε τρόπο να αποφύγουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους απέναντι στο Κράτος;
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι απολυμένοι, τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων και οι συγγενείς τους, πχ. Σωληνουργίας Κορίνθου, Ricomex και εκατοντάδων άλλων θανατηφόρων και μη ατυχημάτων περιμένουν ακόμα την ασπίδα θωράκισης των δικών τους δικαιωμάτων και αξιώσεων και αναρωτιούνται:
Οι αλλεπάλληλες αναβολές, το κόστος και η υπερβολική διάρκεια των δικών δεν στερούν συστηματικά στους εργαζόμενους το δικαίωμά τους για αποτελεσματική πρόσβαση στη Δικαιοσύνη;
Η υπερ-ταχεία συζήτηση των προσφυγών των εργοδοτών κατά των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων και η θεώρησή τους συλλήβδην ως παράνομων και καταχρηστικών, δεν παραβιάζει το δικαίωμά τους για αποτελεσματική δικαστική προστασία και δεν αναιρεί στην πράξη συνταγματικά προστατευόμενα δικαιώματα;

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ